Lucky Funeral - Universe217

Τετάρτη 3/3/2010, η ώρα είναι λίγο μετά τις εννέα. Παραδόξως όλοι είμαστε στην ώρα μας. Οι πόρτες στο Roi Mat μόλις άνοιξαν. Μπαίνουμε μέσα και τρέχουμε να προλάβουμε να αγοράσουμε τα απαραίτητα μπλουζάκια, δισκάκια κλπ. Στον πάγκο κάθεται άνετη η Tanya(τραγουδίστρια των Universe217) η οποία φάνηκε να εξεπλάγην (ευχάριστα ελπίζω) όταν εγώ και οι κολλητοί μου της ζητήσαμε να μας υπογράψει τις κόπιες της 2ης κυκλοφορίας τους.

Lucky Funeral
Πιάσαμε μια θέση όσο πιο μπροστά μπορούσαμε και μέχρι να στρίψουμε και να παραγγείλουμε οι Lucky Funeral ήταν ήδη επί της σκηνής και ετοιμάζονταν. Η τελευταία φορά που τους είχα δει ήταν στο τελευταίο live των Orange Goblin και τα παλικάρια μαμήσανε και δείρανε για να μην αφήσουν και κανένα περιθώριο αμφισβήτησης. Έτσι λοιπόν και τη Τετάρτη το βράδυ δεν είχαν κανένα λόγο να μην πράξουν αναλόγως. Ακουστικές καταστάσεις με πολύ ένταση, διάθεση για χαβαλέ, χιούμορ και 3 πολύ καλές διασκευές( Pearl Jam – Alive, Danzig – Mother, AIC - Sludge Factory). Όταν τελείωσαν το κοινό από κάτω έδειχνε ικανοποιημένο αλλά όχι χορτάτο. Κάτι έλειπε ακόμα για την ολοκλήρωση της βραδιάς και δεν ήταν τίποτε άλλο από την εμφάνιση των Universe217.

Universe 217
Στο περίπου 10λεπτο διάλλειμα που ακολούθησε έγινε άμεσος ανεφοδιασμός σε ποτά, και διάφορες ανακατατάξεις στο κοινό μια και οι φίλοι των Universe217 πέρασαν μπροστά. Σβήνουν τα φώτα, ηλεκτρικό ρεύμα υπό μορφή ισόχωρου (σχεδόν, ο ήχος ήταν πρόχειρα μελετημένος ή δεν βοηθούσε το μαγαζί) κύματος γεμίζει το ‘ναό’ και η φωνή της Tanya μας καλωσορίζει. Είχα την εντύπωση πως το live θα ήταν όλο ακουστικό, αλλά προφανώς έσφαλλα. Οι Universe ήταν πλήρως καλωδιωμένοι και ηλεκτρικοί. Δε με χάλασε καθόλου. Η ατμόσφαιρα ήταν όπως πάντα βαριά, σκοτεινή, τελετουργική σχεδόν. Όλα τα μέλη του group φάνηκαν να γουστάρουν τρελά και αυτό συνέβαλε ακόμα περισσότερο στην ήδη υπάρχουσα ατμόσφαιρα. Κατά την ταπεινή μου όμως άποψη, η τελευταία πινελιά στη πληρότητα του ήχου τους είναι η τρομπέτα. Αυτή δεν ακούγεται συνέχεια αλλά κάθε φορά που το κάνει δίνει αυτό το κάτι παραπάνω που λείπει από πολλά group. Ο καινούργιος drummer του συγκροτήματος έδειχνε να δένει μια χαρά με τους υπόλοιπους ενώ ο Μάνος(κιθαρίστας) έπαιζε και χτυπιότανε(όπως πάντα άλλωστε) ασταμάτητα.
Η συναυλία τελείωσε γύρω στις 23:45 και πιστεύω πως ήταν πολύ πάνω από τα αναμενόμενα. Εύχομαι και στα 2 group πραγματικά τα καλύτερα γιατί το αξίζουν, γιατί δίνουν στην Ελληνική σκηνή αυτό άλλοι προσπαθούν αλλά δεν το καταφέρνουν. Ενέργεια και ουσιαστικό πειραματισμό.

-Λυκάων-