Caspian - Adolf Plays The Jazz Live @AN 22/5/10

Η ώρα είναι 22:05 και μόλις που έχω φτάσει στο ΑΝ. Έχω ήδη καθυστερήσει μισή ώρα και είμαι αρκετά αγχωμένος γιατί για κανένα λόγο δεν θέλω να χάσω την παρθενική(νομίζω) εμφάνιση των εγχώριων Adolf Plays The Jazz. Για πολλοστή όμως φορά τα πράγματα λειτούργησαν με ¨ελληνικούς ρυθμούς¨ και έτσι όταν έφτασα όλοι ετοιμάζονταν ακόμα. Ο κόσμος στο μαγαζί ήταν διασκορπισμένος δεξιά και αριστερά με αποτέλεσμα το ΑΝ να δείχνει σχετικά άδειο. Δέκα λεπτά αργότερα όλα έδειχναν έτοιμα για την έναρξη της τελετουργίας που σαν σκοπό της είχε να μας παρασύρει και να μας οδηγήσει σε μια καλλιτεχνική κάθαρση. Για το συγκεκριμένο γκρουπ δεν ήξερα πολλά πράγματα. Ότι είχα ακούσει ήταν από τη σελίδα τους στο space και τίποτε παραπάνω. Ήταν όμως αρκετό για να θέλω να τους ακούσω και ζωντανά. Δεν μπορώ να πω πως μου άρεσαν τελικά. Δεν θα σταθώ καθόλου στο γεγονός ότι ήταν πολύ αγχωμένοι όλοι τους, ούτε σε κάποια λάθη που έκαναν κατά τη διάρκεια της εμφάνισης τους. Το μουσικό τους όμως αποτέλεσμα, σε κάποια σημεία ειδικά, ήταν μέχρι και βαρετό. Μονότονες μελωδίες, προβλέψιμα γυρίσματα και ξεσπάσματα, και γενικότερα άλλη μια από τα ίδια. Μπροστά βέβαια από τη σκηνή υπήρχε κόσμος που γούσταρε και χτυπιόταν στους ρυθμούς τους. Γούστα είναι αυτά. Τριανταπέντε περίπου λεπτά αργότερα τελείωσαν το σετ τους και παρέδωσαν τη σκηνή για την προετοιμασία των Caspian.
H πεντάδα από την παγωμένη Μασαχουσέτη ανέβηκε στη σκηνή με άγριες μουσικές-σκηνικές διαθέσεις. Από το πρώτο κιόλας κομμάτι ο κόσμος μαζεύτηκε μπροστά και δε σταμάτησε να χτυπιέται καθ’ όλη τη διάρκεια της συναυλίας. Η άμεση ανταπόκριση του κοινού σε κάθε κομμάτι, φάνηκε να ενθουσιάζει τη μπάντα, που έπαιζε ασταμάτητα και όλο και πιο δυνατά. Αλληλεπίδραση με το κόσμο, ασταμάτητο χτύπημα πάνω και κάτω από τη σκηνή, πολύ συναίσθημα και μουσικές που ναι μεν κινούνται στο γνωστό post ύφος αλλά που έχουν αυτό το κάτι παραπάνω που σε κάνει να μην το βαριέσαι τελικά. Αναπάντεχη έκπληξη το ότι έπαιξαν 3 απανωτά κομμάτια από το You Are The Conductor που είναι και το αγαπημένο μου. Ακoλούθησαν 2 ακόμα μουσικές καταιγίδες στο τέλος των οποίων κρέμασαν για πρώτη φορά τα όργανα τους. Μέχρι να στρίψω τσιγάρο ξαναβγήκαν για να παίξουν ένα ακόμα κομμάτι και να αφήσουν οριστικά τη σκηνή με την υπόσχεση όμως να μας ξανάρθουν.
Μπορεί λοιπόν η συναυλία να μην ξεκίνησε ιδιαίτερα καλά για μένα, το μαγαζί να μην ήταν γεμάτο, οι ίδιοι οι Caspian μας είπαν πως παραλίγο να ματαιωθεί η συναυλία λόγο κάποιων καθυστερήσεων στις πτήσεις, παρόλα αυτά και οι ίδιοι αλλά και το κοινό και εγώ περάσαμε πολύ καλά και όλοι βγήκαμε από μέσα με ένα συναίσθημα ότι αυτό που ζήσαμε πρέπει να επαναληφθεί(χωρίς απουσίες αυτή τη φορά).