Buried Inside - Spoils Of Failure

Δεν έχει γίνει λίγο κουραστικό το όλο post hardcore/metal θέμα; Πόσες μπάντες ακόμα ρε γαμώτο; Η κουτσή Μαρία πιάνει ένα riff και το ξεφτιλίζει σε σημείο να θέλω να φάω το πηγούνι μου! Πλέον πιστεύω ότι η έμπνευση είναι κβαντισμένο μέγεθος. Σε κάποιους σκάει ένα riff σε όλη τους την καριέρα και σε κάποιους ένα ανά δεκάλεπτο.
Ευτυχώς για το post hardcore υπάρχουν μπάντες σαν τους Buried Inside. Γνωρίζοντάς τους από τον προηγούμενο δίσκο τους, το πολύ καλό Chronoclast, περίμενα κάτι αντίστοιχο και τώρα. Μανιασμένο post hardcore, με μεγάλες δόσεις έμπνευσης και το σωστό feeling. Το Spoils Of Failure ΔΕΝ είναι Chronoclast. Who gives a shit? Τα παιδιά απ’ την Ottawa το ‘χουν! Με κρυφό χαρτί τον Kurt Ballou στην κονσόλα, ρίχνουν τις ταχύτητες για χάρη της σαφέστερης δομής των τραγουδιών, και μας δείχνουν μια πιο μελαγχολική τους πλευρά. Σίγουρα δεν είναι οι Buried Inside που γνώρισα, που σου ρίχνανε δυο σφαλιάρες και σε πέταγαν μέσα σε ένα φρενιασμένο roller-coaster! Αλλά το να παίζεις στα χωράφια των Envy, AmenRa, Year Of No Light, Minsk και Burst δεν το λες και safe! Τα sludge σημεία τα σπάνε, οι μελωδικές γραμμές σου ρίχνουν την ψυχολογία. Όταν ανεβάζουν το tempo προς το τέλος του δίσκου θυμίζουν κάτι από το 2005 αλλά δεν είμαι άπληστος!
Το Spoils Of Failure είναι ένας πολύ καλός δίσκος από ένα πολύ καλό γκρουπ.

8/10