Παρασκευη 15 Μαιου,και ημουν ετοιμος για την πραγματοποιηση της υποσχεσης των GIAA οτι θα ξαναρθουν στην χωρα μας.Ετσι λοιπον,η μπαντα απο την Ιρλανδια μετα απο 6 μηνες ηταν παλι εδω για να μας ταραξουν τα εγκεφαλικα μας κυματα στην σκηνη του Gagarin...Αν και αργησα να παω κανενα μισαωρο,με το που μπηκα στην σκηνη βρισκονταν οι Barbara's Straight Son οι οποιοι με ηχους παρεμφερεις των Animal Collective εδιναν την μαχη για να κερδισουν τον κοσμο στο σχετικα αδειο Gagarin...Εφοδιασμενοι με pads και την συνοδεια των κρουστων, της κιθαρας και του Visual Show(spooky!!!) οι μπαντα εκανε μια αρχη η οποια δεν προμεινιε την συνεχεια της συναυλιας...To μειον της εμφανισης τους ηταν οι αναρχοι ηχοι που με την βοηθεια ολου αυτου του ηλεκτρονικου εξοπλισμου και σε συνδιασμο με την ελειψη συνθεσης, προσεδιδε ότι η μπαντα χρειαζοταν αρκετη δουλεια ακομη.Παρολαυτα το κοινο του συναυλιακου χωρου τους αντάμειψε με το ποιο ζεστό του χειροκρότημα…
Με το τελειωμα τους,την συνεχεια ανελαβαν οι Tenderness of Wolves ,ενα τριο(κιθαρα-μπασο-drums) απο την Αθηνα,οι οποιοι κερδισαν τις εντυπωσεις απο το πρωτο κιολας λεπτο...Οι εμφανεις επιρροες απο ISIS και Νeurosis εδωσαν ενα ποιο σκληρο τονο στην βραδια που με την βοηθεια της σκηνικης τους παρουσιας και των αριστων εκτελεσμενων συνθεσεων τους θεωρω πως ηταν από τις καλυτερες επιλογες για το ανοιγμα της μπαντας που θα ακολουθουσε...Κριμα βεβαια, που δεν εχουν ακομα δισκογραφικη δουλεια αλλα με το που γινει κατι τετοιο σιγουρα θα εχουν αρκετους οπαδους μεσα απο τις “ζωντανες” τους εμφανισεις.
Η ωρα ειχε φτασει αισιως 11:30 και οι God Is An Astronaut βρισκονταν πανω στην σκηνη προκειμενου να κανουν τις τελευταιες ετοιμασιες..Ολοι ηταν ετοιμοι για να απολαυσουν τους μαγικους ηχους και το Full Visual Show τους (το οποιο δεν ειχαμε καταφερει να δουμε πριν από ένα εξαμηνο)...
Καπως ετσι η ωρα για το setlist των Ιρλανδων ειχε φτασει,μονο που η αληθεια είναι ότι ο χωρος από την μια,το καλοστιμενο Show από την αλλη εκανε ψυχρη την επικοινωνια της μπαντας με τον κοσμο..Ισως εκεινη την στιγμη να λυσμονησα το Αν Club για πρωτη φορα στην ζωη μου.Παρολαυτα τα δυο αδερφια μαζι με τον drummer εκαναν την καλυτερη αρχη…Με κομματια κυριως από την προσφατη δουλεια τους(χωρις αυτό να σημαινει πως δεν επαιξαν κομματια όπως All Is Violent, All Is Bright) με τα οποια δημιουργησαν ένα αρκετα δεμενο tracklisting.
Γενικοτερα,από ολες τις αποψεις το live μας αφησε με το στομα ανοιχτο…Η ευρηματικη κιθαρα και η αριστοτεχνικη μπασσογραμη,τα απλα μεν αλλα ρυθμικα drums,τα οποια εδεναν απολυτα με τις εικονες πολεμου,περιβαλλοντικων καταστροφων,καμμενης γης που προβαλλονταν στο πισω μερος της σκηνης,σε κάθε ξεσπασμα τους μας εφερναν ολο και πιο κοντα στον «Αστροναυτη Θεο».
Ολη η μαεστρια τους στο επακρο για πανω από μιαμιση ωρα, με τρια encore παρακαλω(!!!) και στα plus η σκηνικη τους παρουσια που περιελαμβανε από πετσετα στο κεφαλι του μπασσιστα εως και μανιωδες διπελο στο outro τους…
Τελος νομιζω,πως η μπαντα είναι σε μια από τις δημιουργικοτερες στιγμες της με πολύ υποσχομενο μελλον και σιγουρα μας αντεμειψε και με το παραπανω... Μας μαγεψαν,μας ταξιδεψαν,μας εκτοξευσαν με το δικο τους διαστημοπλοιο στους μοναδικους post-rock κοσμους.
Δημητρης Παπαζαρκαδας
Ευχαριστουμε θερμα την Alterground για την βοηθεια της